พฤติกรรมชอบกรี๊ดที่กำลังกล่าวถึงอยู่นี้เป็นเรื่องปกติที่เกิดขึ้นได้กับเด็กเล็กในช่วงราว ๆ 3ขวบปีแรก เนื่องจากพัฒนาการของสมองจะค่อยๆเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมจากการแสดงออกตามสัญชาตญาณไปสู่การตอบสนองไปตามอารมณ์และความรู้สึก คุณพ่อคุณแม่ที่ต้องเลี้ยงดูเด็กในช่วงวัยนี้จึงมักต้องพบเจอพฤติกรรมหุนหันพลันแล่นและเอาแต่ใจตัวเอง จนก้าวเข้าสู่ปีที่ 4 เด็กจะเริ่มเข้าใจเหตุผลต่อสิ่งต่างๆมากขึ้น สามารถจัดการอารมณ์และความรู้สึก รวมถึงพฤติกรรมให้เป็นไปในทิศทางที่เหมาะสมได้ดีขึ้นเรื่อยๆ
พฤติกรรมลูกชอบกรี๊ดอาจทำให้คุณพ่อคุณแม่รู้สึกกังวล อับอาย และขาดความมั่นใจในการจะจัดการกับลูก โดยเฉพาะหากพฤติกรรมดังกล่าวเกิดในที่สาธารณะ และมีสายตาคนอื่นคอยจับจ้องอยู่ พฤติกรรมกรีดร้องเป็นพฤติกรรมปกติของเด็กและจะค่อยๆ หายไปเมื่อเด็กโตขึ้น และได้รับการตอบสนองและการช่วยเหลือที่ถูกต้องเหมาะสม ซึ่งวิธีการรับมือขณะลูกกรี๊ด มีดังนี้คือ
ตั้งกฏเกณฑ์ ให้คุณพ่อคุณแม่ตั้งกฎเกณฑ์ที่ไม่ทำให้ลูกรู้สึกว่าเคร่งมากจนเกินไปกันเองภายในบ้าน แต่ต้องให้เป็นตอนที่ลูกอารมณ์ดี ๆ เป็นปกตินะคะ พยายามแนะนำลูกไปในตัวว่า ต่อไปนี้เวลาที่ลูกไม่พอใจอะไร โกรธ หิว ร้อนหรือแม้แต่ง่วงนอน ลูกจะมาบอกแม่นะจ้ะ เราจะไม่มีการร้องกรี๊ดโวยวายอีกนะจ้ะ เพราะแม่ฟังไม่รู้เรื่อง (อาจจะพูดแนวติดตลกแบบนี้ไปบ้างก็ได้นะคะ ลูกจะได้ไม่เครียด)
สอนให้ลูกรู้จักอารมณ์ตัวเอง เมื่อสังเกตได้ว่าแต่ละครั้งที่ลูกกรี๊ดนั้นเขากำลังรู้สึกอย่างไร ให้พูดสะท้อนอารมณ์ลูก เช่น “หนูดีใจใช่มั้ย ดีใจอะไรบอกแม่ซิ” หรือ “หนูโกรธใช่มั้ยคะ โกรธเนอะโกรธ” เพื่อให้เขารู้ว่าอารมณ์แบบที่เขากำลังรู้สึกนั้นคืออารมณ์อะไร และชวนลูกแสดงอารมณ์ในรูปแบบที่เหมาะสมโดยไม่การบังคับ แต่ทำให้ลูกดู
เตือนสติลูก แต่ไม่ต้องตีหรือดุนะคะ เพียงแค่บอกลูกสั้นๆ ว่า “ไม่กรี๊ดนะคะ เราคุยกันดีๆ ได้ ไหนบอกแม่ดีกว่าหนูรู้สึกยังไง” ถ้าลูกยังกรี๊ดอยู่ก็เตือนเป็นระยะว่าเขาไม่จำเป็นต้องกรี๊ด แค่นั้นพอค่ะ
เข้าใจความต้องการของเด็ก ความเข้าใจคือพื้นฐานแรก ที่คุณพ่อคุณแม่ทุกท่านจำเป็นจะต้องมี ทั้งนี้เพราะเด็กในวัยนี้จะมีการเปลี่ยนแปลงที่รวดเร็ว ทั้งทางร่างกาย และจิตใจ โดยเฉพาะในเรื่องของอารมณ์ ดังนั้นคุณพ่อคุณแม่ ผู้ปกครองทุกท่านควรมีเวลาที่จะเอาใจใส่เด็กในวัยนี้ให้มาก ๆ เพื่อทำความเข้าใจถึงสาเหตุของการเปลี่ยนแปลง เพื่อที่จะสามารถรับมือกับสถานการณ์ต่าง ๆ ได้อย่างถูกต้อง และเหมาะสม เพราะนี่คือจุดเริ่มต้นของพัฒนาการ ที่จะนำพวกเขาไปสู่ช่วงวัยแห่งเหตุผลต่อไป
รู้จักวิธีการรับมือ การรับมือกับการกรีดร้องขึ้นอยู่กับสาเหตุและช่วงวัยของเด็กเป็นสำคัญ ในเด็กที่ยังเล็กมาก การอธิบายด้วยเหตุผลมักไม่ได้ผลเพราะยังขาดทักษะทางภาษาและความเข้าใจในเหตุและผล สิ่งที่ต้องทำคือการสื่อสารด้วยคำพูดที่กระชับและชัดเจนและค่อยๆเบี่ยงเบนความสนใจไปยังสิ่งอื่นแทน แตกต่างกับเด็กที่โตขึ้นจะเริ่มมีความเข้าใจในเหตุผลซึ่งสามารถใช้วิธีการอธิบายและพูดคุยให้เข้าใจได้ โดยคุณพ่อคุณแม่สามารถชักจูงหรือกระตุ้นให้เด็กคิดหาทางเลือกอื่นๆที่จะทำให้ตัวเองรู้สึกพอใจได้เช่นกัน
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น