อารมณ์โกรธของเด็กจะปรากฏขึ้นเมื่อไม่สามารถทำสิ่งใดได้หรือถูกขัดขวางไม่ให้ทำในสิ่งที่อยากทำ ซึ่งการแสดงออกถึงความโกรธแตกต่างไปตามอายุและช่วงวัยของเด็ก
หลากหลายสาเหตุที่ทำให้เด็กควบคุมความโกรธไม่ได้ ส่วนใหญ่มาจากการที่เด็กถูกทารุณ ซึ่งมีสาเหตุมาจากปัจจัยหลากหลายอย่าง เช่น สาเหตุจากภายในครอบครัว ได้แก่ ผู้ปกครองอายุน้อยขาดความอดทนต่อการแสดงออกของเด็ก, ชีวิตคู่ไม่ราบรื่นmสาเหตุจากตัวเด็ก ได้แก่ พื้นฐานอารมณ์เป็นเด็กเลี้ยงยาก, ซนมาก, จิตวิทยาและพัฒนาการไม่สมวัย สาเหตุจากสภาพแวดล้อม เศรษฐกิจ และภาวะวิกฤติ ได้แก่ ความยากจน, , ผลกระทบจากความตึงเครียด สาเหตุจากการจัดการศึกษาที่ไม่เหมาะสมในวัยก่อนเรียน ส่งผลให้เกิดความกดดันทางอารมณ์ ถ้าหากเด็กแสดงออกถึงความโกรธและความก้าวร้าวที่รุนแรงขึ้น ไม่ว่าจะเป็น ขว้างปาข้าวของ ทำร้ายเพื่อนหรือผู้อื่นพ่อ แม่ ควรมีวิธีรับมือและจัดการกับอารมณ์ของลูกให้ได้ด้วย เช่น
คอยสังเกตอารมณ์และพฤติกรรมลูก
ถ้าคุณแม่เริ่มเห็นลูกมีพฤติกรรมหงุดหงิดเริ่มไม่สบอารมณ์ ให้คุณคอยอยู่ใกล้ๆ หาโอกาสสอบถามพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลห่วงใยว่า ตอนนี้ลูกรู้สึกมีอะไรไม่สบายใจหรือ จะให้แม่ช่วยอะไรหนูไหม ฯลฯ เด็กจะรับรู้ว่ามีคนใส่ใจและเรียนรู้ที่จะจัดการปัญหา นับเป็นบทเรียนแรกที่เด็กจะได้เรียนรู้มันแนะวิธีการแสดงออกที่เหมาะสม
กฎเหล็กที่สำคัญคือคุณแม่ควรใช้น้ำเสียงที่นุ่มนวล เป็นมิตร ไม่ทำให้ลูกรู้สึกถูกตำหนิ ตัวอย่าง คุณอาจพูดว่า...แม่รู้ว่าลูกโกรธ ลองดูอีกที ทำไมลูกไม่นำของเล่น ลับไปที่ห้องและอยู่คนเดียวล่ะ ลูกสามารถโกรธ ร้องไห้ แต่ลูกจะชกต่อยไม่ได้เข้าใจความโกรธของลูก
เพราะเด็กทุกคนมีสิทธิ์ที่จะโกรธ แต่เมื่อโกรธแล้วเขาต้องรู้วิธีที่จะสงบสติอารมณ์ของตนเองลงให้ได้ก่อนเป็นลำดับ
แรก และเปิดโอกาสให้เขาได้หัดคิดและเรียนรู้ โดยมีเราที่เป็นพ่อแม่คอยช่วยประคับประคองนั้นเอง
เป็นตัวอย่างที่ดี
วิธีการที่ดีที่สุดที่จะทำให้เด็กๆแสดงออกอย่างเหมาะสมตามที่คาดหวังคือ การเป็นตัวอย่างที่ดี หากไม่ต้องการให้ลูกมี
พฤติกรรมไม่พึงประสงค์ คุณพ่อคุณแม่ก็ต้องไม่แสดงอาการหงุดหงิดหรือแสดงพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมระหว่าง
การดำเนินชีวิตประจำวันทั้งต่อหน้าและลับหลังเด็กๆ
5.ให้ความรักอย่างถูกวิธี
สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเด็กทุกคนคือการรับรู้ถึงความรักและความเอาใจใส่อย่างถูกวิธีจากคุณพ่อคุณแม่ ให้อย่างถูก
วิธีคือ ไม่เอาอกเอาใจเกินพอดีหรือว่ากล่าวทำโทษเกินควร แต่ให้รับรู้ได้ว่าคอยอยู่ใกล้ชิดและเป็นที่พึ่งพิงทางใจให้
เสมอ ซึ่งทำให้เด็กมีสุขภาพจิตที่ดีและมีจิตใจอ่อนโยน
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น